Sokakta kucağımıza tuvalet kağıdını taşıyoruz, poşete koymadan, evet gayet normal değil mi? Ama herkes biliyor ki o parfümlü kağıtla kıçımızı silcez, yere dökülen bir şeyi de silebilirim evet ama genel olarak tuvalet kağıdını tuvalette kullanıyoruz.
Peki neden ped ya da prezervatifi elinde alenen taşıyan insan göremiyoruz? Ayıp mı? Bütün bu materyaller bir şekilde özel bölgelerimize temas ediyor sonuçta, ha kıç kağıdı ha ped ne farkı var ki?
En azından kendi mutsuzluğumun içinde mutluydum. Şimdi işe başkalarının da mutsuzluğu içinde mutsuzum. Bu daha kötü.
Biz normal ya da akıllı değiliz.
Deli diye bir tabiri de kabul etmiyoruz.
Normal diye bir tabiri de kabul etmiyoruz. Bu çaya şeker atmayın bir daha. Biz sadece, kendi deliliğimizin farkındalığına varıp, onunla güzel bir hayat yaşamanın nasıl mümkün olabileceği üzerinde çalışıyoruz.
Benim deliliğim ile senin deliliğin arasında çok fark yok. Bizim deliliğimizle 'onların' deli tabiri arasında uçurum var. Uçurumları severim.
Kendimizin en yüksek potansiyeline ulaşabilmek için çalışıyoruz. Tüm bu uğraşlar, emekler temelde tek bir gayede birleşiyor. İyi hissetmek, varlığımızı sürdürebilmek.
Gece şiiri
Çakmağın gazı bitmiş ama hala cebinde taşıyorsun.
Saçını boyayana kadar kimse seni tanımıyordu.
Şimdi filanca saçlı diyorlar. Ezberlediler seni, ben ise kazıyıp attım aklımdan sağa sola bulaşmış boyalarınla beraber.
Metro çıkışındaki seyyar satıcıdan yediğimiz ketçap ve mayonez sıkılmış haşlanmış mısır kadar ulu orta değildi sevgimiz
Bir kibrit tüm sorunumu çözer aslında.
02:19
